Als een werknemer ziek is, hebben zowel de werknemer als de werkgever enkele (wettelijke) verplichtingen. Wanneer hieraan niet wordt voldaan, kan dit dan ook voor beide gevolgen met zich meebrengen. In dit artikel leggen we uit wat deze mogelijke gevolgen zijn en hoe je ze kunt voorkomen.
De ‘loonstop’ en de ‘loonopschorting’ zijn twee belangrijke wettelijke sancties die nogal eens door elkaar worden gehaald en hierdoor verkeerd worden toegepast, met alle gevolgen van dien. Hieronder zetten we kort uiteen wat het verschil tussen deze sancties is en wanneer ze worden toepast.
Bij loonopschorting kan het loon van een werknemer worden ingehouden, als financiële prikkel voor het niet naleven van afspraken. Bij een loonopschorting wordt het loon tijdelijk volledig stopgezet, totdat de werknemer aan zijn verplichtingen voldoet. De werkgever moet de werknemer natuurlijk wel vooraf schriftelijk op de hoogte stellen van de loonopschorting en daarbij aangeven welke verplichting niet wordt nagekomen en hoe dit kan worden opgelost. Een loonopschorting wordt met terugwerkende kracht hersteld wanneer de werknemer weer aan zijn verplichtingen voldoet.
Bij een loonstop wordt het loon van een werknemer gedurende een bepaalde periode volledig stopgezet. Bijvoorbeeld wanneer de werknemer passende arbeid weigert. De werknemer kan ook wanneer hij op een later tijdstip weer voldoet aan zijn verplichting, geen aanspraak meer maken op het ingehouden loon. Vanwege deze verstrekkende gevolgen is een loonstop alleen toelaatbaar binnen wettelijke kaders en moet een werknemer voorafgaand aan een loonstop altijd eerst (schriftelijk) worden gewaarschuwd.
Een loonstop volgt meestal na een periode van loonopschorting. Er moet voldoende grond voor zijn en het moet in verhouding zijn tot het niet naleven van de verplichtingen. Ook moet de werknemer de gelegenheid krijgen om binnen een redelijke termijn alsnog aan de verplichtingen te kunnen voldoen.
Een werkgever kan een werknemer een loonstop mogelijk aanzeggen als werknemer:
Raadpleeg hiervoor altijd een arbeidsjurist.
Wanneer het UWV oordeelt dat er niet genoeg re-integratie inspanningen zijn verricht en het ziekteverzuimdossier niet op orde is, kan er een loonsanctie opgelegd worden aan werkgever en/of werknemer.
Wanneer het UWV de werkgever een loonsanctie oplegt, moet de werkgever langer loon doorbetalen. De WIA aanvraag wordt dan uitgesteld. De werkgever mag de werknemer gedurende de loonsanctie periode niet ontslaan. Dit kan pas na beëindiging van de loonsanctie periode.
Wanneer een werknemer een loonsanctie krijgt van het UWV, gaat de WIA-uitkering pas in wanneer de werknemer heeft voldaan aan alle verplichtingen. Bij ernstige nalatigheid wordt de uitkering überhaupt niet toegekend.
Omdat de consequenties van bovengenoemde sancties veel impact kunnen hebben, kunnen ze niet zomaar worden toegepast. Een werkgever dient zich strikt aan de geldende wet- en regelgeving te houden bij het nemen van dergelijke beslissingen, en een werknemer heeft rechten en bescherming tegen onterechte inhoudingen of stopzetting van het loon. Bij twijfel adviseren wij om voorafgaand aan een degelijke beslissing eerst een jurist/advocaat te raadplegen, om (financiële) fouten te voorkomen.
Ben je geïnteresseerd in een gezonde werkvloer en hoe je dit kunt realiseren? Kijk dan ook eens naar de verdere dienstverlening die wij hiervoor aanbieden.